رابطه بین دولت و بخش خصوصی در اقتصاد ایران با دیدگاه اقتصاد اسلامی
کد مقاله : 1324-DENC3-FULL
نویسندگان
فتح الله تاری1، محمد مهدی مجاهدی موخر2، حمیدرضا سلالی *3
1استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
2دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
3دانشجوی ارشد اقتصاد اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده مقاله
در سال‌هایی که اسلام توانسته حکومت تشکیل دهد، حکومت و یا با اصطلاح امروزی، دولت با ویژگی‌های خاص خود داشته است. یکی از مباحث مهم، رابطه دولت و بخش خصوصی در دولت اسلامی است که نگاه یکسانی به سهم هر یک در دولت اسلامی و اندازه دولت وجود ندارد که چالش‌های مهم دیگری به شکل اعتراض بخش خصوصی برای محدود شدن فعالیت و رقابت در ایران به همراه داشته است.در این مقاله اندازه دولت در نظام اسلامی، و جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک دولت اسلامی به روش توصیفی- تحلیلی بررسی می‌شود. با استفاده از تعاریفی که از دولت در دیدگاه اسلام وجود دارد و رابطه آن با بخش خصوصی می‌توان پی برد، دولت می‌تواند مفاهیم مانندکشور، مردم، نظام و یا سلطه را در برداشته باشد. نتایج نشان می‌دهد رابطه بین دولت و بخش خصوصی و میزان دخالت دولت در اقتصاد اسلامی در دیدگاه پیامبراکرم(ص) و امیرالمومنین علی(ع) به مصلحت وابسته بوده که حاکم تعیین کننده آن است. طبق اصل 44 قانون اساسی تعریف شده و در سه سطح دولت مرکزی، دولت عمومی و بخش عمومی تعیین شده است. بخشی از نقش دولت باید ناظر بر اجرای قانون باشد و تنظیم‌گری انجام دهد و عمده فعالیت‌های اقتصادی را به بخش خصوصی واگذار کند؛ در عین حال جایی که بخش خصوصی توانایی انجام فعالیت اقتصادی ندارد ورود و دخالت ضروری است. اما اندازه دولت جمهوری اسلامی به‌عنوان یک دولت اسلامی در حال حاضر بزرگ است و دولت در اکثر بخش‌های اقتصادی حضور فعال دارد و بخش خصوصی نقش کمتری ایفا می‌کند.
کلیدواژه ها
اندازه دولت، بخش خصوصی، اقتصاد اسلامی، حکومت اسلامی، دولت جمهوری اسلامی ایران
وضعیت: پذیرفته شده