| رفع ناترازی در صندوق های بازنشستگی از طریق اصلاحات سیستماتیک و خصوصی سازی |
| کد مقاله : 1188-DENC3-FULL (R1) |
| نویسندگان |
|
حسن چهارمحالی *1، مهدی روشندل2، رسول کریمی طاهر3 11403-03-06 2دانشجوی دکتری 3مدرس دانشگاه هوایی شهید ستاری |
| چکیده مقاله |
| در سه دهه اخیر اصلاحات نظام های بازنشستگی در دنیا اوج گرفته است و اکثر کشورهای دنیا اقدام به اصلاح سیستم های بازنشستگی خود نموده و سیستم های بازنشستگی جدیدی با مشارکت بخش خصوصی ایجاد کرده اند که در نهایت باعث بهبود عملکرد سیستم های بازنشستگی، رفاه ، عدالت ، توسعه بازار های مالی و توسعه اقتصادی کشورها شده است امروزه صندوق‌های بازنشستگی برای اغلب کشورها از بزرگ‌ترین بنگاههای اقتصادی غیر بانکی محسوب می‌شوند. فاصله زمانی بین دریافت کسورات بازنشستگی و پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگی منابع مالی مهم و متنوعی را در اختیار این صندوق‌ها قرار می‌دهد که می‌توانند در دارایی‌های متعددی سرمایه‌گذاری شوند. صندوق های بازنشستگی به عنوان ابزارهایی که که موجب ایجاد پس اندازهای بلند مدت به منظور افزایش ثبات بازار و تأمین سرمایه برای سرمایه گذاری و میل به رشد اقتصادی می شوند مورد توجه قرار می گیرند .تغییرات جمعیتی، نوسانات اقتصادی و چشم‌‌‌اندازهای مالی در حال تحول، ارزیابی مجدد مدل‌‌‌های بازنشستگی سنتی را ضروری کرده است و دولت‌‌‌ها در سراسر جهان به آغاز موجی از اصلاحات وادار شده‌اند به نحوی که بساری از کشور اقدام به انجام اصلاحات پارامتریک و سیستماتیک گردیده اند. در این تحقیق نشان می دهیم در صورت انجام اصلاحات سیستماتیک مثل ایجاد نظام بازنشستگی با مشارکت معین یا نظام بازنشستگی چند لایه نه تنها صندوق ها نیاز به بودجه عمومی دولت برای جبران کسری بودجه و ناترازی خود ندارند بلکه، صندوق ها باعث خلق ثروت شده و در رشد و توسعه اقتصادی کشور نیر موثر خواهند بود |
| کلیدواژه ها |
| صندوق بازنشستگی، ناترازی، اصلاحات سیستماتیک، مدل چند لایه ، نظام بازنشستگی با مشارکت معین |
| وضعیت: پذیرفته شده |
