سرمایهگذاری مشترک با کشور چین با تاکید بر انتقال فناوری |
کد مقاله : 1065-DENC3-FULL (R1) |
نویسندگان |
سجاد نعیم وفا * مرکز تحقیقاتی چمران |
چکیده مقاله |
پیادهسازی طرحهای سرمایهگذاری مشترک به منظور انتقال فناوری به عنوان یک شیوه حقوقی منعطف و مبتنی بر همکاری دوجانبه، میتواند در زمینة کاهش هزینهها، ارتقای سطح اقتصادی، بهبود فضـای کسبوکار، افزایش سطح رفاه عمومی تاثیرگذار باشد و توسعه صنایع ملی و دفاعی کشورها را تامین نماید. در ایران، قانون اساسی و قانون تشویق و حمایت از سرمایهگذاری خارجی مصوب ۱۳۸۱ ساختار اساسی سرمایهگذاری خارجی را معین مینمایند و همچنین در سال ۲۰۱۹، قانون سرمایهگذاری خارجی جمهوری خلق چین به تصویب رسید و چارچوبی اساسی را برای نظام حقوقی جدید چین به منظور سرمایهگذاری خارجی تعیین نمود. این مقررات، سرمایهگذاران خارجی را تشویق مینمایند تا با پیروی از قوانین، به صورت داوطلبانه با شرکای خود در همکاریهای فناورانه مشارکت نمایند. مقاله کاربردی حاضر با رویکرد تحلیلی-توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانهای و با تاکید بر منابع قانونی دو کشور و با هدف بررسی چارچوبهای قانونی سرمایهگذاری فیمابین ایران و چین، بر این یافته مبتنی است که انعقاد قرارداد سرمایهگذاری مشترک بر پایه مشارکت طرفین در سود و زیان علاوه بر ایجاد یک چارچوب منعطف تجاری، میتواند با تاسیس یک شرکت در کشور سرمایهپذیر، راهحل مناسبی جهت پیادهسازی طرح سرمایهگذاری مشترک به منظور انتقال فناوری فیمابین چین و ایران و سرریز فناوری، تخصص و دانش فنی ارائه نماید. |
کلیدواژه ها |
انتقال فناوری، ایران، چین، سرمایهگذاری خارجی، سرمایهگذاری مشترک. |
وضعیت: پذیرفته شده |